Afgelopen week bezig geweest de zolder op te ruimen.
Een klusje wat eigenlijk al jaren lag te wachten.. Maar nu, is de noodzaak daar. In praktische zin; het huis leefbaar maken voor eventuele andere mensen, en in mentale zin; ruimte maken in mijn hoofd voor al het nieuwe dat gaat komen.
Noem het nesteldrang, zoals zwangeren dat hebben, maar dan in omgekeerde zin (wij gaan niet nestelen, maar juist uitvliegen).
Ik was in de stemming.
De knuffels, de kinder-knutsels (dozen vol), de babykleertjes, onze eerste campingspulletjes…….. deden me niets. Een afgesloten fase. Op naar de volgende.
Op dinsdagochtend ging de hele mikmak naar de kringloop.
Het ontdoen van materie voelt bevrijdend. Missie geslaagd.
Terwijl de laatste dozen in de auto worden gezet door mijn schoonvader, draai ik me om en vul het emmertje dat naast mijn bed staat. Ook mijn lichaam houdt grote opruiming.
Last week I was busy cleaning up the attic.
A job which actually was waiting for years .. But now, the need is there. In practical terms; make the house livable for any other people, and in mental sense; Creating space inside my head for all the new things that are coming.
In dutch we call it ‘nesteldrang”, such as pregnant women have it, but in the opposite sense (we will not nest, but rather fledging).
I was in the mood.
The hugs, kids crafting (boxes full), the baby clothes, our first camping stuff …….. it did not bother me. A closed phase. On to the next.
On Tuesday morning the whole shebang to the thrift store.
Cleaning up feels liberating. Mission accomplished.
As the last boxes are put in the car by my father in law, I turn around and fill the bucket standing next to my bed. My body also holds a big cleanup.
Leave a Reply