Nog een aantal weken en dan is ook dit schooljaar voorbij op Dalane skule in Ørsta Noorwegen. De zon schijnt hier op haar best. Voor de tijd van het jaar is het ongekend warm. Wanneer de ochtendmist, want ‘s nachts is het nog erg fris, tussen de bergen opgelost is vult de zon de dalen met een aangename warmte.
Komt dat even mooi uit!?
Het is ergens in april. Met het weer dat is omgeslagen van sneeuw naar volop zon rijden we Stockholm binnen. De plek die voor ons als stel een emotionele waarde heeft. De bestemming die ooit, jaren geleden een tussenstop was. Daar waar toen onze liefdesreis startte. De stad waarin wij onszelf, maar zeker ook onze kinderen, bijzonder prettig voelen. Thuis voelen door de sfeer aldaar. De openheid waarmee mensen elkaar tegemoet treden. En de ruime opzet die voor kinderen lijkt gecreëerd. Ruimte om te bewegen door de vele groenplekken, speeltuinen, maar ook leerzame musea en pretparken. Ja, allemaal bij elkaar daar op die bijzondere plek.
Maar we zijn niet in Stockholm om te genieten van de stad. Sterker, we rijden er zelfs dwars doorheen, op weg naar één van de rijkste suburbans van Stockholm, Täby. Op weg met vele vragen…
Whoah, dit is wat ik bedoel! Hier gaat mijn hart sneller van kloppen!
Een plek ingericht zodat je er als kind, maar zeker ook als volwassene én zelfs de community, de ruimte hebt. Je kunt ontmoeten, kunt ademenen, veiligheid kunt ervaren; zodat je er kunt leren.
Een jaar of twee geleden stond de school waar ik als docent werk, voor een grote verbouwing. Een aantal van de ruimtes en gangen zou heringericht worden. De vraag aan ons, als sectie beeldende vorming, over het hoe wij het zouden willen hebben kwam vrij laat. Een paar weken voor de deadline van de definitieve bouwtekening…
Toch zag ik het als een uitnodiging om na te denken. Nadenken over niet alleen het gebouw. Juist ook nadenken over hoe ik mijn lessen op dat moment vorm gaf en hoe ik het ‘anders’ zou willen. Beter. Met meer ruimte.
Ronald en Inge reizen met hun kinderen in een camper door Scandinavië om goed onderwijs te vinden
TøNDER – Een half jaar reizen in een camper om op zoek te gaan naar de essentie van onderwijs en opvoeding. Ronald Heidanus en Inge van de Goor uit Tilburg zijn begin deze maand samen met hun drie kinderen begonnen aan een reis door Scandinavië.
Geschreven door Merel de Leuw
Tijdens de reis bezoeken ze scholen in Denemarken, Zweden en Noorwegen. Finland slaan ze over, omdat ze al veel van de onderwijsmethoden in dat land weten. “We willen juist allemaal nieuwe manieren van onderwijs ontdekken”, vertelt Ronald.
“In Nederland wordt er vaak gezeurd op het onderwijs, maar er gebeurt niets. Niet dat wij meteen het hele onderwijs in Nederland willen veranderen. We doen het vooral voor onszelf en onze ontwikkeling als docent.” De hele reis houden ze bij via de blog Education on Tour.
Kinderen
Ook de drie kinderen van Ronald en Inge, Feie, Jonah en Leiah, zijn mee op reis. Zij krijgen les op de scholen die bezocht worden. Maandag was de eerste dag op de school Marieskolen in Tønder (Denemarken). Ronald merkt veel verschillen met het Nederlandse onderwijs. “Het valt me op dat kinderen op school gemotiveerd worden om te participeren en ze luisteren goed, ook als het over maatschappelijke onderwerpen gaat”, vertelt Ronald. “In Nederland was de boel allang afgebroken door de kinderen.”
Voor de kinderen is het wennen om steeds naar een nieuwe school te gaan, maar ze spreken Engels waardoor ze zich goed kunnen redden. Want de meeste kinderen in Denemarken spreken vloeiend Engels. “En anders vertalen we het voor ze, want wij zijn er ook bij tijdens de lessen.” En van heimwee is er geen sprake.
Terug naar Nederland
Rond oktober komt het gezin terug. De kinderen volgen in de tussentijd een Nederlands onderwijsprogramma, zodat ze geen achterstand oplopen. Wat ze na de reis gaan doen weten Ronald en Inge nog niet. “Inge heeft onbetaald verlof genomen en ik heb mijn ontslag ingediend. Wat ik bij terugkomst ga doen weet ik nog niet, maar dat zien we dan wel weer.”
Op uitnodiging van de gemeente Tilburg naar het Tilburgs Onderwijs Festival (TOF). We vinden het spannend. Niet zo zeer om te gaan, maar het gaat de eerste keer worden dat Education on Tour voor het eerst écht zichtbaar wordt. Vandaag de voorbereidingen. De visitekaartjes een dag eerder bezorgd en we nemen het onderwerp van het festival, gelijke kansen, en het programma door. TOF gaat het worden. Dat weten we nu al.
Tijdens de bijeenkomst vertellen verschillende sprekers over hoe er op stads- en landelijk niveau gewerkt wordt aan gelijke kansen. Wat ons nogmaals doordringt is dat de stad Tilburg (lees: professionals) ‘gezegend’ mag zijn met een wethouder van onder andere onderwijs, Marcelle Hendrickx.
Op het moment dat de wethouder de microfoon oppakt is duidelijk wat haar intenties zijn. Politieke invloed uitoefenen om een ‘nieuwe’ vorm van denken over de stad uit te smeren. Inhoudelijk: niet in hokjes denken of schotten tussen verschillende (commerciële) organisaties, maar